We worden onthaald als popidolen, en voorgesteld aan alle broers en ooms en neven van onze gastheer. We ontmoeten een aantal extreem goede dansers en virtuose musici. Er heerst een spontane sfeer en we gaan in enkele uren samen een korte voorstelling maken. Er zijn geen meisjes bij. Enkele dagen geleden kwamen ze hun dansjurken terugbrengen bij de leider. Ze waren een jaar of 14 en hun ouders vonden dat het over was met dansles. Tijd om binnen te blijven. Niet zelden trouwt een vrouw hier als ze 15 of 16 jaar is. In het kamp hebben mensen geen auto’s, huizen of interessante banen waar je je status aan kunt ontlenen. Dus je reputatie ontleen je dan aan de kuisheid van je dochter. Als zij danslessen heeft samen met jongens dan gaan de mensen maar roddelen…
Moeilijk te accepteren. Juist culturele ontwikkeling geeft mensen hier de ruimte om binnen de strikte sociale regels een zekere eigenzinnigheid te ontwikkelen.
De voorstelling was echt te gek. In één middag hebben we een spannende ontmoeting gemaakt van muziek, dans en theatrale vondsten. De stroom viel soms uit. Het leek erop dat óf de muziek, óf het theaterlicht aankon, niet tegelijkertijd. Toen de muziek kapot ging tijdens de finale met de dans van de jongens, klapte en stampte het publiek een degelijke beat zodat het toch een feestje werd.
No comments:
Post a Comment