Donderdag 4 november

Vandaag gaan 13 verschillende performances in première, gemaakt door ongeveer 30 theatermakers, musici, acteurs en beeldend kunstenaars. Mijn uitdaging is om iedereen duidelijk te maken dat ik niet de juiste persoon ben als men plakband, een stemvork of volle batterijen nodig heeft. Natuurlijk ben ik hier vaker geweest en ken ik goed de weg, maar ik probeer elk team zelfredzaam te maken en zo, tussen het vele regelwerk door, tijd te vinden voor het vormgeven van de Finale. Aan het eind van de route met de kleine huiskamervoorstellingen komt al het publiek namelijk samen op een mooie binnenplaats bij de Hamam voor een concert waarin de meeste artiesten samenkomen. De afgelopen dagen heb ik muzikale elementen ingestudeerd die in de finale als puzzelstukjes ineen dienen te vallen. Geen tijd om het geheel een keer te repeteren. Iedereen is tezeer druk met de eigen show.
De tijd vliegt en om vier uur begint het publiek zich te verzamelen. Ik schrik. Zoveel jongeren! Waar zijn hun ouders? De gidsen hadden een duidelijke instructie om vooral ook ouders, ooms en tantes mee te nemen naar de voorstelling. Maar het publiek is bijna volledig jong en verdeeld in groepen jonges en meisjes. Dat is gaaf. Vorig jaar waren het vooral mensen die al bekend met kunst en theater zijn. Dit jaar wilden we graag juist jonge en onervaren bezoekers trekken. Heel fijn dat dat gelukt is. Maar niet altijd. Soms breekt de slappe lach uit onder tien jonge meisjes in hijaab tijdens het gevoelige concert van de Sufi zanger Firas en boventoonzanger Mark. Of dan is een groep na 1 minuut uitgekeken op de beeldende kunstwerken in de oude hamam. Ik maak me dan zorgen of ze het wel mooi vinden. Maar concentratie en waardering blijken niet altijd samen te hoeven gaan. De bezoekers zijn erg blij.


De finale is als een popconcert. Mijn plan van inelkaar grijpende soundscapes en anneengecomponeerde liederen werkt niet. Elke minuut worden we onderbroken door applaus, geroep en gefluit. Een chaos. Subtiliteiten verdwijnen in een zee van overdonderend enthousiasme.

No comments:

Post a Comment